Merhaba, ben Mahmut Ekinci.12 Temmuz 1979’da Konya’nın Seydişehir ilçesinde gözlerimi dünyaya açtım. Çocukluk yıllarımın önemli bir kısmı Batman’da geçti. Eğitim hayatıma orada başladım; Mehmet Akif İlköğretim Okulu’nun koridorlarında koşup büyüdüm. Daha sonra eğitimime Yahya Kemal Beyatlı Lisesi’nde devam ettim. Her yeni okul, her yeni öğretmen ve her yeni arkadaşlık, düşünce dünyamın şekillenmesinde ayrı bir iz bıraktı.
Hayatın farklı dönemlerinde pek çok şey değişti ama değişmeyen tek bir şey vardı: insanı ve insanın iç dünyasını anlama isteğim. Kafamda sürekli sorular döner dururdu; çoğu zaman cevaplarını bulamasam bile o soruların peşine düşmek bile beni geliştirdi. Belki de yazmaya yönelten temel şey buydu: Hem kendimi hem de yaşadığımız çağın karmaşasını daha iyi anlamaya çalışmak.
Zamanla fark ettim ki yaşadığımız toplumda pek çok olay; göründüğünden, anlatıldığından, kabul edildiğinden çok daha derin. İnsan ilişkilerinde, kültürümüzde, gündelik hayatın akışında saklı duran anlamları görmek beni hep heyecanlandırdı. Yazı benim için bir ifade biçiminden daha fazlası oldu; bir iç yolculuk, bir arayış, bir yüzleşme haline geldi.
Karmaşık Düşünceler de tam olarak böyle bir süreçten doğdu.Olaylara sadece tek bir açıdan bakmak bana hiçbir zaman yeterli gelmedi. Çünkü insan tek yönlü bir varlık değil; duyguları, düşünceleri, kırılganlıkları ve çelişkileriyle bütündür. Bu nedenle yazılarımda toplumsal meseleleri işlerken aynı zamanda bireyin içsel dünyasına da ışık tutmayı seviyorum. Hem kendime hem okura şu mesajı vermek istiyorum:“Gördüğünle yetinme. Sorgula. Hisset. İçindeki sesi duy.”
Benim için en değerli şey; yazdıklarımın okurun zihninde küçük de olsa bir kapı aralaması. Bir cümlenin bir insanda iz bırakabilmesi, bazen yıllarca aradığım bir cevabı başka birine sunabilmesi, yazmanın bütün yorgunluğunu unutturuyor. Eğer bir satırım bile bir okurun hayatına dokunuyorsa, ne mutlu bana.
Bugün hâlâ öğrenmeye, okumaya, sorgulamaya, anlamaya ve anlatmaya devam ediyorum.Yazdıkça daha çok öğreniyor, öğrendikçe daha çok yazmak istiyorum. Çünkü insanın iç yolculuğu hiçbir zaman bitmiyor — sadece biçim değiştiriyor.
Bu sayfaya kadar geldiysen, yazılarıma ilgi duyduysan, içten bir teşekkür ederim.Belki aynı soruların peşinde koşuyoruz, belki aynı sorgulamalardan geçiyoruz.Bu yolculukta yollarımızın kesişmesi benim için çok değerli.
Sevgiyle,Mahmut Ekinci